Spesifikasi Permukaan
Kualiti Permukaan
Kualiti permukaan optik digunakan untuk mengukur ciri permukaan produk optik dan meliputi beberapa ketidaksempurnaan seperti calar dan lubang. Kebanyakan ketidaksempurnaan permukaan ini adalah kosmetik semata-mata dan tidak banyak menjejaskan prestasi sistem, walaupun, ia boleh menyebabkan penurunan kecil dalam daya pemprosesan sistem dan penyebaran cahaya yang berselerak yang lebih halus. Walau bagaimanapun, sesetengah permukaan akan menjadi lebih sensitif kepada kesan ini, seperti: permukaan dengan satah imej, di mana ketidaksempurnaan ini boleh mewujudkan pemfokusan, dan permukaan dengan tahap kuasa tinggi, di mana ketidaksempurnaan ini boleh meningkatkan penyerapan tenaga dan merosakkan produk optik. Spesifikasi yang paling biasa digunakan untuk kualiti permukaan ialah spesifikasi calar dan pitting yang digambarkan oleh MIL-PRF-13830B. Nama calar ditentukan dengan membandingkan calar pada permukaan dengan siri calar standard yang disediakan di bawah keadaan pencahayaan terkawal. Oleh itu, daripada menerangkan calar sebenar, nama calar membandingkannya dengan calar standard berdasarkan spesifikasi MIL. Nama lubang, bagaimanapun, berkaitan secara langsung dengan titik atau lubang pada permukaan. Nama lubang dikira dengan membahagikan diameter lubang dalam mikron dengan 10. Biasanya spesifikasi lubang calar antara 80 dan 50 akan dianggap kualiti standard, antara 60 dan 40 adalah kualiti yang tepat, dan antara 20 dan 10 akan dianggap berketepatan tinggi kualiti.
Kerataan permukaan
p>Kerataan permukaan ialah sejenis spesifikasi yang mengukur ketepatan permukaan, dan ia digunakan untuk mengukur sisihan permukaan rata seperti cermin, kepingan tingkap,prisma, atau cermin rata. Anda boleh mengukur sisihan ini menggunakan kristal rata optik, yang merupakan satah rujukan berketepatan tinggi berkualiti tinggi yang digunakan untuk membandingkan kelicinan spesimen. Apabila satah produk optik yang sedang diuji diletakkan pada optik, coretan muncul, yang bentuknya menunjukkan kelicinan permukaan produk optik yang sedang diuji. Jika coretan adalah sama jarak dan garis lurus selari, maka permukaan optik yang diuji sekurang-kurangnya sama rata dengan kristal rata optik rujukan. Jika jalur melengkung, bilangan jalur antara dua garis putus-putus (satu garis putus-putus tangen ke titik tengah jalur dan garis putus-putus lain melalui titik akhir jalur yang sama) menunjukkan ralat kelancaran. Penyimpangan dalam kelancaran biasanya diukur dari segi nilai riak (λ), yang terdiri daripada berbilang panjang gelombang sumber ujian. Satu jalur sepadan dengan ½ daripada panjang gelombang. Kelancaran 1λ menunjukkan tahap kualiti purata; kelancaran λ/4 menunjukkan tahap kualiti yang tepat; dan kelancaran λ/20 menunjukkan tahap kualiti ketepatan yang tinggi.
Nombor bukaan
Nombor apertur ialah sejenis spesifikasi yang mengukur ketepatan permukaan, yang boleh digunakan pada permukaan optik melengkung atau permukaan dengan kuasa. Ujian nombor apertur adalah serupa dengan ujian kerataan kerana ia membandingkan permukaan dengan permukaan rujukan dengan jejari kelengkungan tepat kolej. Menggunakan prinsip gangguan yang sama yang dihasilkan oleh jurang antara kedua-dua permukaan ini, corak gangguan jalur digunakan untuk mencirikan sisihan antara permukaan ujian dan permukaan rujukan. Sisihan daripada rujukan akan menghasilkan satu siri cincin yang dipanggil cincin Newton. Lebih banyak cincin hadir, lebih besar sisihan. Bilangan gelang gelap atau terang, dan bukannya jumlah bilangan gelang gelap dan terang, adalah sama dengan dua kali ralat panjang gelombang.
Ketidakteraturan
Ketakteraturan ialah sejenis spesifikasi yang mengukur ketepatan permukaan dan menerangkan sisihan bentuk permukaan daripada bentuk permukaan rujukan. Ketakteraturan diukur dengan cara yang sama seperti nombor apertur. Ketakteraturan ialah coretan bulat sfera yang terbentuk dengan membandingkan permukaan ujian dengan permukaan rujukan. Apabila permukaan mempunyai nombor apertur lebih daripada 5 jalur, sukar untuk mengesan bentuk kecil tidak sekata yang lebih kecil daripada 1 jalur. Oleh itu, adalah amalan biasa untuk menentukan nisbah bilangan apertur kepada ketidakteraturan permukaan supaya lebih kurang 5:1.
Kemasan Permukaan/kekasaran permukaan
Kemasan permukaan, juga dikenali sebagai kekasaran permukaan, digunakan untuk mengukur penyelewengan kecil pada permukaan. Mereka biasanya hasil daripada proses penggilapan yang lemah. Permukaan yang kasar cenderung lebih tahan lelasan daripada permukaan licin dan mungkin tidak sesuai untuk sesetengah aplikasi, terutamanya yang menggunakan laser atau dalam persekitaran yang terlalu panas, disebabkan oleh kemungkinan pecah kecil atau ketidaksempurnaan di tapak nukleasi. Toleransi pengeluaran untuk kemasan permukaan ialah 50Å RMS untuk kualiti purata, 20Å RMS untuk kualiti yang tepat dan 5Å RMS untuk kualiti tinggi.
Untuk spesifikasi yang lebih mendalam, sila lihat kamioptik katalogatau atau berasa bebas untuk menghubungi kami untuk maklumat lanjut.
Masa siaran: Feb-28-2024
